Kategoria: Uncategorized

Historia nauczania medycyny w Polsce sięga XIV wieku, kiedy to w 1364 roku z inicjatywy króla Kazimierza Wielkiego powstał uniwersytet w Krakowie (wtedy jeszcze nie Jagielloński). Medycyny na zamku na Wawelu uczyło wówczas dwóch profesorów, z których jeden prawdopodobnie był astronomem zajmującym się… astrologią.

Prawdziwy rozwój Wydziału Lekarskiego nastąpił już za czasów Jagiellonów. Uniwersytet zyskał znakomitych profesorów, rozpoczęła się też współpraca międzynarodowa – podróże, szczególnie do Padwy na rozwój dziedziny, udoskonalenie nauczania. W XVI wieku rektorem uczelni został Maciej z Miechowa, historyk i lekarz, który zwany był także polskim Hipokratesem.

Trudne czasy dla krakowskiej uczelni to XVII i XVII wiek. Zaszłości historyczne oraz przestarzały program nauczania spowodowały, że studentów było coraz mniej, a ci, którzy wciąż się uczyli otrzymywali niepełne wykształcenie. Stopnie doktorskie zdobywali później za granicą – głównym ośrodkiem międzynarodowym pozostawały Włochy.

Okres Oświecenia przyniósł nowe odrodzenie uczelni, wtedy też uruchomiono szpital uniwersytecki. Utrata niepodległości przez Polskę nie uniemożliwiła pracy uniwersytetu, co więcej rozkwitł on dzięki autonomicznemu statusowi Krakowa. W Krakowie nauczali profesorowie specjalizujący się w coraz większej liczbie dziedzin. Uzyskanie niepodległości stanowiło kolejny silnik napędowy dla uczelni – wzrost ekonomiczny, prestiż uniwersytetu sprawiły, że prężnie rozwijała się medycyna. W międzyczasie powstawały też inne Wydziały Lekarskie, na przykład warszawski, który z przerwami istnieje od XIX wieku. Prawdziwą tragedią dla uczelni w Krakowie było aresztowanie profesorów 6 listopada 1939 roku. Stracono wtedy wiele wybitnych umysłów, a z niedoborem kadry uczelnia borykała się jeszcze po wojnie. 

Lata 50-te przyniosły nowy rozdział nie tylko dla UJ, ale też dla innych uczelni medycznych w Polsce – wydziały medyczne wydzielono, przekształcając je w samodzielne akademie medyczne. Nie był to łatwy czas dla uniwersytetów. Udało im się jednak przetrwać i odbudować przedwojenne zasoby. Obecnie, Wydziały Lekarskie w całej Polsce kształcą co najmniej kilkuset lekarzy rocznie (każdy).